Ayşe Ateş’in Adalet Arayışı: Eşi Sinan Ateş İçin Sessizliğini Bozdu, 1 Temmuz’daki Duruşmaya Çağrı Yaptı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

T24 Haber Merkezi

Ayşe Ateş, sosyal medya hesabından, yaklaşan duruşması öncesi, 16 aydır süren sessizliğini bozduğunu söyleyerek, eşi Sinan Ateş‘in cinayetiyle ilgili olarak adaletin sağlanamadığına dair hislerini ifade etti. Ateş, eksik ve aldatıcı bir iddianame ile karşılaşana kadar devlete ve adalet sistemine itimadını koruduğunu belirtti. Lakin, iddianame ile birlikte iftira ve hakaret dolu akınlarla karşı karşıya kaldığını, “ganimet, kaşar, katalog kızı” gibi aşağılayıcı tabirlerle suçlandığını söyledi.

Ateş, eşi hakkında yapılan saygısızca ifadeler ve ölümle tehdit edilme tezlerine da değinerek, kamuoyuna ve siyasi partilere bu haksızlıklara karşı ses çıkarmaları davetinde bulundu. 1 Temmuz’da Sincan’da yapılacak olan duruşmaya destek olunması için çağrı yaptı.

Ayşe Ateş’in hedef alındığı bu süreçte, FETÖ ile ilişkilendirilme tehditleri de dahil olmak üzere, bir dizi komplo teorisiyle karşı karşıya kaldığını ifade etti. Bu iftiraların ve tehditlerin asılsız olduğunu belirten Ateş, devletin ve yargının kendisine sunmuş olduğu kanıtları temel alarak konuştuğunu ve asla iftira atmadığını vurguladı.

Adaletin yerini bulması için mücadele etmeye devam edeceğini belirten Ayşe Ateş, 1 Temmuz’da gerçekleşecek duruşmada adaletin sağlanmasını umduğunu ve bu süreçte kendisine destek olan herkese teşekkür ettiğini ifade etti.

Ayşe Ateş’in paylaşımının tamamı şu şekilde:

“SON İKİ AYDA NELER OLDU? NELER YAŞIYORUZ? EKSİK İDDİANAMEDE NELER VAR? DURUŞMA ÖNCESİ SON SÖZ

Tam 16 ay boyunca susabileceğim ölçüde sustum. Bu süre zarfında bu siyasi cinayete ilişkin eksiksiz bir adaletin sağlanacağına olan inancımı korudum. Yüce Allah’a tevekkül ettim, devletime güvendim. Bunu da kamuoyuyla birçok kez paylaştım. Ta ki eksik iddianameyi görene kadar…

“Ganimet, kaşar, katalog kızı ve leş…”

Sustuğum devirde muteber bir insandım. Konuşmaya başladığımda ne vatan hainliğimi bıraktılar ne de operasyon çocukluğumu. Bırakın dile getirmeyi, yazmaya bile utandığım “Ganimet, kaşar, katalog kızı vb.” gibi çirkin tabirlerle ahlak ve insanlık sonlarını zorladılar, zorlamaya da devam ediyorlar. Şirazeleri o kadar kaydı ki Sinan’a “leş” demeye başladılar. Halbuki ben “Bu siyasi cinayetin bütün failleri yargı önüne çıkarılsın. Dava belgesi üzerindeki karanlık el ortaya çıkarılsın.” diyorum. Diğer da bir şey demiyorum.

“Sinan, kalkıp gelse kimin hızına tükürür?”

Siyasi partileri gezdim. Kamuoyu oluşturmama yardım etmelerini, türel destek vermelerini, 1 Temmuz günü Sincan’da görülecek ilk duruşmaya katılmalarını talep ettim. “Bunlar FETÖ taktiği”, “Ülkücü düşmanlarını kapı kapı dolaşıyor”, “Kocası kalkıp gelse hızına tükürür.” dediler. Hâlbuki bunları dile getirenler Sinan katledildiğinde bir baş sağlığı bile dilemediler. Bırakın baş sağlığı dilemeyi, öte âleme göç etmiş bir insanın gerisinden iftiralarını sıralamaya devam ederek âdeta ölüsünün üzerinde tepindiler, tepinmeye de devam ediyorlar. Keşke Sinan kalkıp gelebilse de o geldiğinde eline peçete alıp yüzünü silenleri aziz milletimiz tek tek görse.

“Ülkücü’ye düşmanlık edenlere kadar düştüler”

Bana bütün bunları söylerken kendileri daha önce çıkardığı bir kitapta Ülkücü-Gladio koalisyonundan dem vuran Zihni Çakır’a kadar düştüler. Kitabına ilişkin mülakatında şöyle diyordu Zihni Çakır: “MHP davasında merhum Türkeş’in söylediklerinden tutun da geçmiş dönem Ülkücü başkanların sonradan deşifre olan münasebetlerine kadar hepsi koalisyonu da aşan bir kardeşlik ortaya koymuyor mu? ASALA’yı finanse eden Ermeni diasporasıyla ASALA’yı yok etmekte kullanıldığı öne sürülen Davacıların silah ticaretine dayalı iştiraklerini görmezden mi geleyim?” Lakin onlar için bu söylenenler önemli değildi. Beni “Ülkücü düşmanı” ilan ederken değirmenlerine su taşıyan her kim varsa ipine “dost” diye diye sarıldılar.

“FETÖ’nün ve Solcuların oyuncağı mı oldum?”

Bu siyasi cinayeti sessiz kaldığım devirde olduğu gibi bugün de şahsi istekleriyle ve mesleksel bir ilgiyle dile getiren gazetecilerin savundukları görüş veyahut sahip oldukları siyasi kimlik üzerinden de beni itibarsızlaştırmayı denediler. “Bakın! Falanca Solcu ne diyor, filanca FETÖ’cü bu konu hakkında ne yazmış” halinde paylaşımlar yapıp “Ayşe Ateş; FETÖ’nün, Solcuların oyuncağı oldu.” biçimindeki kelamlarıyla kamuoyu oluşturmaya çalıştılar. Yine başaramadılar.

Kendini “ kimin FETÖ olduğu konusunda fetva makamı” olarak gören ve resmî tatil bittiğinde yargı önünde hesap soracağım bir şahısüzerinden kamuoyu önünde benim ve Sinan’ın boynuna FETÖ’cü yaftası geçirmeye kalkıştılar. O kadar acemice, telaşla ve panikle hareket ettiler ki “Sen FETÖ’cüsün, elimde dokümanlar var, açıklayacağım!” demesi mümkün olmayan bu şahıs, “Eğer konuşmaya devam edersen seni FETÖ’ye monte ederim, seni FETÖ’yle ilişkilendiririm!” diyordu. Farkında olmadan, geçmişten bugüne ellerinde tuttukları lakin Sinan’ın tertemiz şahsiyetinin üzerine bir türlü oturtamadıkları FETÖ’cü gömleğinin itirafını yapıyordu. Elbette bununla da yetinmediler. Aynı şahsa “Seni PENSİLVANYA’ya gömeceğim.” yazdırarak el altından beni ölümle tehdit ettirdiler. (Konuyu bilmeyenler birkaç paylaşım öncesine veya haber sitelerine bakabilirler.)

“Dileyen gelip sanık sandalyesine oturdu”

Ben hiçbir zaman iftira atmadım. Belgeyi inceledim, bu akşam sizlerle de paylaşacağım kanıtlara baktım. Devletim önüme delil olarak ne koyduysa onu konuştum. Aksi bir durum olsaydı, bana epey iftirayı atmazlardı. Epey hakareti etmezlerdi. Epey tehdidi yöneltmezlerdi. Doğrudan suç duyurusunda bulunur, -dile getirdikleri gibi- benimle hesaplaşırlardı. Ama vaziyet o denli olmayınca, içerideki hırsıza kilit tutmayınca “Bizi sanık koltuğuna oturtamazsın!” çıkışıyla beni hedef tahtasına oturtmayı tercih ettiler.

Şu iyi bilinmelidir ki ben kimseyi sanık sandalyesine oturtmadım. Devletimizin oturttuğu sanıklardan arta kalan sandalyelere dileyen gelip kendi oturdu.

“Adalet yerini bulsun”

Bulsun ki hiç kimse sağa sola sataşmasın, bayanları tehdit etmesin. Kalemşorlara ısmarlama yazı yazdırarak, hâlâ tutukluların sosyal medya baskısıyla içeride olduğuna inananlar olduğunu düşünerek onları etki altında tutmaya çalışmasın.

Hiç kimse Gabriel Garcia Marquez’in dünyaca ünlü “Kırmızı Pazartesi” isimli polisiye romanının bu siyasi cinayetin giriş, gelişme ve sonuç kısımlarıyla teğe bir örtüştüğünü söyledikten sonra, “Ayşe Ateş’in ‘Kırmızı Pazartesi’ ifadesi daha önce şunlar şunlar tarafından kullanılmış” halinde paylaşımlar yapmasın. Duvara çivi çakmaya yetmeyen aklıyla beni bir yerlere “monte” etmeye çalışmasın, cehaletini ön plana çıkarıp bu kadar alçalmasın.

Hiç kimse “Selman Bozkurt yurt dışına kaçtı!”, “Filancanın ifade vermesini Ayşe Ateş engelledi!” gibi okul öncesi düzeyi palavra ve iftiralarla daha fazla küçülmesin.

“Evet! Adalet yerini bulsun.”

Bulsun ki katiller hukuk sınırları içinde yargılanmış, nihayetinde bu siyasi cinayetin azmettiricileri ortaya çıkarılmış olsun. On sekiz aydır köşe bucak “ABD ve CIA ajanlarını”, “operasyon çocuklarını”, “FETÖ aparatlarını” arayanlar muradına ersin.

Şu andan sonra söyleyecek bir sözü olan da 1 Temmuz günü Sincan’a gelsin, orada söylesin. Hiç kimse kanıtsız, evraksız konuşup bu aziz milletin gündemini meşgul etmesin.

Sabırla okuyanlara teşekkür ediyorum.

Eksik olmayın.

Adaletle kalın.”