Ekrem İmamoğlu, New York Times’a Türkiye’yi Şikayet Etti

Tutuklanan İstanbul Büyükşehir Belediye ( İBB) Başkanı Ekrem İmamoğlu, The New York Times için bir yazı kaleme aldı.

İmamoğlu’nun yazısı “Ben, Cumhurbaşkanı’nın ana rakibiyim, tutuklandım” başlığıyla gazetenin ‘görüş’ kategorisinde İngilizce olarak yayımlandı.

İmamoğlu, yazısında daha önce Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın desteklediği 3 adaya karşı seçim zaferi elde ettiğini belirtip kendisine yönelik soruşturmaya şaşırmadığını ifade etti.

Türkiye’deki protestolara değinen İmamoğlu, “Türkiye’de artan adaletsizlik ve zor durumdaki iktisatla birlikte, kamuoyundaki öfke kaynama noktasına ulaştı. Halk, dışlanmayan, adalet vaat eden ve daha iyi bir gelecek umudu sunan bir aday etrafında kenetleniyor. Susturulamayacaklar” ifadelerini kullandı.

ABD ve Avrupa’da kendisinin tutuklanması ile ilgili gereğince tepki gösterilmediğini söyleyen İmamoğlu, “Adalet ve demokrasi için mücadele eden Türkiye ve dünya halkına inancım tam” diye yazdı.

“SANDIKTA BENİ MAĞLUP EDEMEYECEĞİNİ FARK ETTİ”

İmamoğlu’nun yazısının tamamı şu şekilde:

“19 Mart sabahının erken saatlerinde, onlarca silahlı polis memuru kapıma bir gözaltı kararıyla geldi. Ortaya çıkan sahne, Türkiye’nin en büyük şehri olan İstanbul’un seçilmiş belediye başkanının değil, bir teröristin yakalanmasını andırıyordu. Bu hamle—partim Cumhuriyet Halk Partisi’nin bir sonraki cumhurbaşkanlığı yarışında ön seçim yapmasına dört gün kala gerçekleşti—çarpıcıydı ama şaşırtan değildi. Aylardır süregelen yasal tacizlerin ardından, 31 yıl önce mezun olduğum üniversite diplomasının apansız iptal edilmesiyle doruğa ulaştı. Yetkililer, anayasanın cumhurbaşkanının yükseköğrenim diplomasına sahip olmasını şart koşması nedeniyle, bunun beni yarıştan diskalifiye edeceğini düşünmüş olmalıydı.

Sandıkta beni mağlup edemeyeceğini fark eden Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, başka yollara başvurdu: Ana siyasi rakibini, yolsuzluk, rüşvet, suç örgütü liderliği ve yasaklı Kürdistan İşçi Partisi’ne (PKK) yardım suçlamalarıyla tutuklattı—üstelik bu suçlamalar güvenilir delillere dayanmıyor. Mali suçlamalar nedeniyle seçilmiş makamımdan uzaklaştırıldım.

“CUMHURİYET BİR KORKU CUMHURİYETİNE DÖNÜŞTÜ”

Yıllardır Sayın Erdoğan’ın yönetimi, demokratik denge ve denetleme düzeneklerini aşındırarak medyayı susturdu, seçilmiş belediye başkanlarını bürokratlarla değiştirdi, yasama organını etkisiz hale getirdi, yargıyı kontrol altına aldı ve seçimleri manipüle etti. Son aylarda protestocuların ve gazetecilerin kitlesel olarak tutuklanması, ürkütücü bir mesaj verdi: Kimse güvende değil. Oylar iptal edilebilir, özgürlükler bir anda ellerinden alınabilir. Sayın Erdoğan yönetiminde, cumhuriyet bir korku cumhuriyetine dönüştü.

Bu, sadece demokrasinin yavaş yavaş erozyona uğraması değil. Bu, kasıtlı olarak cumhuriyetimizin kurumsal temellerinin yıkılmasıdır. Gözaltına alınmam, Türkiye’nin otoriterleşmeye ve keyfi gücün kullanımına doğru kayışında yeni bir evreyi işaret etti. Uzun bir demokratik geleneğe sahip bir ülke, artık geri dönüşü olmayan bir noktaya ulaşma riskiyle karşı karşıya.

“YÜZ BİNLERCE VATANDAŞ SOKAĞA DÖKÜLDÜ”

Bu baskı sadece beni hedef almadı. Büyük çaplı bir operasyonla, iddianamesi sırf gizli şahit sözlerinden oluşan bir derlemeden ibaret olan bir dava kapsamında polis, üst seviye belediye yöneticileri ve iş dünyasından isimler de dahil olmak üzere neredeyse 100 kişiyi gözaltına aldı. İktidara yakın medya organlarında yürütülen dezenformasyon ve iftira kampanyaları, gözaltıları önceledi.

Ancak Türkiye halkı, buna meydan okuyarak cevap verdi. Protesto yasağına ve kentlere girişlerdeki yol kapatmalarına rağmen, İstanbul’dan, Erdoğan’ın klasik olarak güçlü olduğu kuzeydoğudaki Rize’ye kadar yüz binlerce vatandaş sokaklara döküldü. Gözaltına alınmamın ardından, her yaştan ve bölümden insan partime katıldı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi binasının önünde, giderek sertleşen tedbirlere ve tutuklamalara rağmen, insanlar nöbet tuttu.

“ERDOĞAN’A RAKİP OLMAMI ENGELLEME ÇABALARI”

Baskıya rağmen, Cumhuriyet Halk Partisi pazar günü başarılı bir şekilde cumhurbaşkanlığı ön seçimini gerçekleştirdi. Parti tarafından yapılan sayımlara göre, 1,7 milyonu kayıtlı parti üyesi olmak üzere 15 milyon kişi, partinin cumhurbaşkanı adayı olarak bana oy verdi.

2019’da belediye başkanı seçilmemden bu yana, neredeyse 100 soruşturma ve bir düzine dava ile karşı karşıya kaldım. Gerçek dışı olanlardan absürt suçlamalara kadar her biri, beni yıpratma, beni seçen halka hizmet etmemi engelleme, vazifemden uzaklaştırma ve Sayın Erdoğan’a rakip olmamı engelleme eforlarının bir kesimiydi.

“KAMUOYUNDAKİ ÖFKE KAYNAMA NOKTASINA GELDİ”

Erdoğan’ın desteklediği adaylara karşı üç kez seçim yarışına girdim—2019’da iki kez yerel seçimlerde ve geçen yıl bir kez daha—ve her kezinde Sayın Erdoğan bizzat bana karşı kampanya yürüttü. Üçünde de kazandım. Şimdi ise seçimlerde beni yenemeyen Erdoğan, yargı üzerindeki denetimini kullanarak, eğer seçimler bugün yapılsa kazanma şansı olan bir rakibi saf dışı bırakıyor.

Peki neden bu kadar çok insan, 2013’teki Gezi Parkı protestolarından bu yana en büyük şovlara katıldı? Türkiye’de artan adaletsizlik ve zor durumdaki iktisatla birlikte, kamuoyundaki öfke kaynama noktasına ulaştı. Halk, dışlanmayan, adalet vaat eden ve daha iyi bir gelecek umudu sunan bir aday etrafında kenetleniyor. Susturulamayacaklar. Ama halk, benim tutuklanmamın Türkiye’yi daha da otoriterliğe itme girişimi olduğunu da fark etti.

“AVRUPA BAŞKANLARI GÜÇLÜ BİR CEVAP VERMEKTE BAŞARISIZ OLDU”

Baskıya rağmen dayanışma işaretleri varlığını sürdürüyor. Türkiye ve yurtdışındaki sosyal demokrat başkanlar ve belediye başkanları—Amsterdam’dan Zagreb’e kadar—benim tutuklanmamın ardından cüret ve prensip sahibi bir duruş sergileyerek dayanaklarını gösterdi. Sivil toplum da geri adım atmadı. Peki ya dünya çapındaki merkezi hükümetler? Onların sessizliği kulakları sağır edici. Washington, Türkiye’deki son tutuklamalar ve protestolarla ilgili sadece “endişelerini” dile getirdi. Avrupa önderleri ise, birkaç istisna dışında, güçlü bir karşılık vermekte başarısız oldular.

Türkiye’de ve dünyanın birçok yerinde yaşananlar, demokrasinin, hukukun üstünlüğünün ve temel özgürlüklerin sessizlik içinde var olamayacağını ya da “realpolitik” kisvesi altında diplomatik rahatlığa feda edilemeyeceğini gösteriyor.

“TÜRKİYE VE DÜNYA HALKINA İNANCIM TAM”

Şüphesiz, son gelişmeler—Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı, komşumuz Suriye’deki Esad rejiminin devrilmesi ve Gazze’deki yıkım—Türkiye’nin stratejik ehemmiyetini artırdı, özellikle de Avrupa güvenliğine yardımcı olma kapasitesi göz önüne alındığında. Ancak jeopolitik hesaplar, bedellerin, özellikle insan hakları ihlallerinin aşınmasını görmezden gelmemize neden olmamalıdır. Aksi takdirde, küresel kurallara dayalı düzeni adım adım yıkanları yasallaştırmış oluruz.

Türkiye’de demokrasinin ayakta kalması, sadece Türkiye halkı için değil, dünya çapında demokrasinin geleceği için de kritik öneme sahiptir. Sınırsız güce sahip başkanlar çağında, demokrasiye inananların da rakipleri kadar gür sesli, kararlı ve yılmaz olması gerekiyor. Demokrasinin kaderi, öğrencilerin, personellerin, vatandaşların, sendikaların ve seçilmiş yetkililerin hamasetine bağlıdır—kurumlar çökerken sessiz kalmayı reddedenlerin cüretine.

Adalet ve demokrasi için mücadele eden Türkiye ve dünya halkına inancım tam.”