Özel Yazı
Siyasette normalleşme diye isimlendirdiğimiz sürecin nereye varacağını ben de çok merak etmekteydim.
En ufak bir olağanlaşmaya tahammülü olmayanların kopardığı gürültünün gölgesinde kalacağından korktuğumu da söylemiştim.
Normalleşme süreci bitti mi?
Önce buna Sayın Özgür Özel’in verdiği karşılığa bakalım:
“Normalleşme süreci bitmez, bitemez. Zira normalleşme bizim birinci parti olmanın sorumluluğuyla ortaya koyduğumuz özgüvenli ve inandığımız bir süreç. Normalleşme sürecinin özeti şudur; normal demokrasilerde ne varsa onu talep etmektir. Muhalefet olarak bu konuda üzerine düşeni yapmaktır. Selamlaşmak, konuşmak, müzakere etmek ve normal demokrasilerde olanı talep etmek. Bunları talep etmek benim vazifem. Kendileri normalleşmiyorsa bırakın onlar olağandışı kalsın”
Hiçbir satırına itirazım yok.
Yalnız son satırda geçen “Kendileri normalleşemiyorlarsa bırakın onlar olağandışı kalsın” daki “onlar” ile Özel herhalde iktidarı kastediyor. Ama benim gördüğüm kadarı ile “normalleşmeyenler” bizzat Sayın Özel’in çevresindekiler.
Hatta normalleşmeyi zül sayıyorlar ve Özel’e sözün tam manası ile saldırıyorlar. (CHP kazanına zebani gerekmez, onlar her zaman birbirlerinin paçasından tutup aşağı çekerler)
Siyasi tarihimiz göstermiştir ki, CHP bir normalleşme değil, tersine kendini norm sayıp toplumu da kendine benzetme hareketidir. Yani bir toplum mühendisliğidir. Büyük ölçüde başarılı da olmuştur. Türkiye de kaçınılmaz olarak küresel kapitalizmin bir yerinde yer almak zorunda kaldıkça dünya normlarını kabul etmeye mecbur kalmıştır.
Oysa CHP’nin temsil ettiği normlar artık yeni (muasır) normlar değil, 1930’ların normlarıdır ve CHP hala o noktada donup kalanlarla doludur. Türkiye bugün 100’ü aşkın ülkeye silah satmaktadır. İHA ve SİHA gibi katma değeri yüksek ürünler dahil edildiğinde bu alandaki ticaret hacmi yaklaşık 10 milyar doları bulmuşken bu saygıdeğerler hala “Aah ah, Köy Enstitülerini kapattılar, ondan geri kaldık” kafasındadırlar. Köy enstitüleri dedikleri de dünya traktör ihtilali yaşarken, Türk köylüsünü karasabana, düvene, boyunduruğa mahkûm etme ve köyünde tutma eforundan başka bir şey değildir. En eğitimlisi bile hala bu baştadır.
CHP’nin sadece kafa yapısı değil, üslubu da çağdaş normlardan uzaktır. Dünyada bir İslam zıtlığı olduğu gayet bariz. Bizde şimdi oturmasa ve Google İslamofobi sözcüğünün altını kırmızı ile çizse bile bizdeki İslamofobi, Müslüman olmayan ülkelere taş çıkartacak derecede yüksektir.
Yine dünyada göçmen aykırılığının yükseldiğini, özellikle Avrupa’da genel seçim sonuçlarını bile çok önemli derecede etkilediğini görmekteyiz.
Zamanın başbakanının başımıza sardığı göçmen siyasetleri ayrı bir tartışma konusu olmakla bir arada, ırkçılık bizde artık tekme-tokat girişme boyutuna gelmiştir.
Oysa Avrupa bunları bir kılıfa sokmakta, siyaseten doğruculuk ismine bile olsa İslamofobi ve yabancı düşmanlığına aksi gibi görünmeyi becerebilmektedir.
Bizimkilerin ise bu konuda yiyeceği bir fırın ekmek bulunmaktadır. Muasır medeniyetlerde bizim, kendini modernist, ilerici, aydın sanan ötekileştirici, ayrımcı, çemkiricilere “İslamofobi” ve “ırkçı” denmektedir
Dolayısı ile “normalleşmeye” en çok ihtiyacı olan maalesef bizim muhaliflerimizdir.
İktidar cephesinin olağanlaşmaya nasıl baktığı ayrı bir yazı konusu olabilir lakin şahsen Sayın Cumhurbaşkanının yaklaşımı bu konuda önemli bir sorun olmadığı tarafındadır. Sayın Cumhurbaşkanı “Biz normalleşme ve yumuşama sürecini önemsiyoruz. Bizim iyi niyetimizi istismar ettiler ama buna rağmen normalleşme süreci devam edecektir. Bu noktadan sonra biz bunu kendi sistemlerimizle devam ettireceğiz.” diyor.
Bu cümlede anlaşılmayan bir şey var mı?
“Kendi yollarımızla devam edeceğiz…” kısmı mı?
Eh, onu da izleyip göreceğiz.
Serkan Kalemciler – @kalemciler
02:00
