Gençlik Takıntısı, Benlik Algısını Temelden Etkiliyor! Yaşlanmak Tehdit Olarak Görülüyor

Dış görünüşe dayalı bir özgüven gençlik takıntısını beraberinde getiriyor

Gençlik takıntısının, bireylerin benlik algısını doğrudan etkileyen karmaşık bir süreç olduğunu ifade eden Uzman Klinik Psikolog Özgenur Taşkın, “Gençliğin, genellikle fizikî çekicilik, enerji ve toplumsal başarı ile özdeşleştirildiği bir toplumda, bu devrin kaybı, özgüven üzerinde büyük bir sarsıntıya neden olabilir” dedi. İnsanların, gençliklerini kaybettikçe, kendi pahalarını ve yeteneklerini sorgulamaya başlayabileceklerine dikkat çeken Taşkın, “Bu, özellikle dış görünüşe dayalı bir özgüven geliştirmiş kişiler için daha barizdir. Yani, gençlik takıntısı sadece fizikî bir kayıp değil, bireyin kendini değerli hissetme biçiminin de bir kaybıdır. Eğer bir kişi, gençliğin getirdiği enerjiyi, hoşluğu ve dinamizmi kendi kimliğiyle özdeşleştiriyorsa, yaşlanma süreci bu kimlik arayışını zorlaştırabilir” şeklinde konuştu.

Özgüven, derin ve kalıcı özelliklerden beslenmeli!

Bu tür takıntıların, sadece dışarıdan gelen yorumlarla değil, bireyin içsel dünyasında da bir gerilim yarattığını aktaran Uzman Klinik Psikolog Özgenur Taşkın, “Kendini yaşlanmış ve bedelsiz hisseden bir kişi, sosyal ilgilerde ve profesyonel hayatta daha fazla yalnızlık hissi yaşayabilir” dedi. Bu takıntının üstesinden gelebilmek için, kişinin özgüvenini sadece dış görünüşten değil, bilgi, deneyim ve içsel gelişim gibi daha derin ve kalıcı özelliklerden beslemesi gerektiğine vurgu yapan Taşkın, gençlik takıntısının sadece dışsal bir sorun değil, bireyin benlik algısını temelden etkileyen psikolojik bir olgu olduğuna işaret etti.

Yaşlanmak tehdit olarak algılanıyor…

Medya ve toplumsal güzellik standartlarının, yaşlanma algısını büyük ölçüde şekillendirdiğini dile getiren Uzman Klinik Psikolog Özgenur Taşkın, “Genellikle yaşlanma bir kayıp ve olumsuz bir süreç olarak sunulur. Gençlik genellikle, güzellik ve dinamizmle özdeşleştirilir. Bu da yaşlılıkla birlikte fizikî çekiciliğin azaldığı ve paha kaybedildiği algısını pekiştirir” dedi. Bu durumun insanların yaşlanmayı, zayıflık, mutsuzluk ve yalnızlık gibi hislerle ilişkilendirmesine yol açtığına dikkat çeken Taşkın, sözlerini şöyle sürdürdü: “Toplum, genç yaşta fiziki cazipliği bir başarı göstergesi olarak kabul ederken, yaşlanmayı adeta bir ‘kusur’ gibi gösteriyor. Özellikle kadınlar, medya tarafından daima genç ve pürüzsüz olmaya zorlanırken, yaşlılık dönemi sadece ‘görünüşteki bir gerileme’ değil, toplumsal olarak ‘değersizleşme’ gibi algılanabiliyor. Toplumsal baskılar, bireylerin yaşlanma sürecini kabullenmelerini zorlaştırırken, onlara daima genç görünme ve yaşlanmayı erteleme baskısı yapar. Sonuç olarak, yaş almak bir süreçken, yaşlanmak, genellikle bir tehdit olarak algılanır. Oysa yaşlanma, sadece biyolojik değil, aynı zamanda zenginleştirici bir deneyim de olabilir. Eğer toplum, yaşlanmayı olgunluk ve derinlik ile ilişkilendirseydi, yaşlanma daha sağlıklı ve olumlu bir süreç olarak görülebilirdi.”

Yaş almak ve yaşlanmak farklı kavramlar…

“Yaş almak ve yaşlanmak, güya birbirinin birebirmiş gibi kullanılan kavramlar ama psikolojik açıdan bakıldığında aralarında büyük bir fark var.” diyen Uzman Klinik Psikolog Özgenur Taşkın, yaş almanın, sadece bir takvim sayfasını çevirmek gibi olduğunu ve her yıl bir rakam daha eklendiğini söyledi. Bunun sadece dışsal bir değişim, biyolojik bir süreç olduğunu da sözlerine ekleyen Taşkın, yaşın bir sayı olduğunu ve bu sayının içsel dünyamızda bir değişim yaratmayabileceğini aktardı ve devam etti: “Oysa yaşlanmak, çok daha derin, psikolojik bir dönüşüm sürecidir. Yaşlanmak, zamanla şekillenen bir ideolojidir. Yaş aldıkça, fizikî görünümdeki değişimlerden fazla, dünyaya bakış açımızın, kıymetlerimizin ve tecrübelerimizin ne kadar evrildiğini fark ederiz. Psikolojik olarak yaşlanmak, büyümek, olgunlaşmak, yanılgılarımızdan ders alıp kendimizi yeniden şekillendirmek demektir. Bu, her yaşta bir yenilik keşfetmek gibi bir şeydir. Yaşlanmak, hayatı daha derin bir şekilde kavramak, içsel huzuru bulmak, geçmişi kabul edip geleceği daha şuurlu kucaklamak demektir.”

Genç görünme baskısı, korku ve depresyonu tetikleyebiliyor!

Sürekli genç görünme baskısının, bireylerin kimlik ve benlik algısını derinden etkileyebileceğini vurgulayan Uzman Klinik Psikolog Özgenur Taşkın, “Bu tür bir baskı, kişilerin kendilerini sırf fizikî görünümleriyle tanımlamalarına ve içsel dünyalarını ikinci plana atmaları sonucunu doğurur. Bu noktada, bireyler ‘yeterli’ olabilmek için sadece dışsal onayları arayarak, içsel kaynaklarını ve psikolojik esnekliklerini ihmal edebilirler. Çoğunlukla bu, bir tür ‘görünüşsel kimlik’ yaratmaya yol açar ve kişinin hayatta gerçekten kim olduğunu sorgulamasına sebep olur” dedi.

Kaygı ve depresyon ortaya çıkabilir

Dış görünüşe dayalı bu baskının, zamanla daha derin psikolojik sorunlara yol açabileceğinin altını çizen Taşkın, sözlerini şöyle tamamladı: “Kaygı ve depresyon, bu takıntılı kanıların sonucunda ortaya çıkabilir, çünkü kişi, daima genç görünmek için harcadığı gücün, bir tür varlık kanıtlama çabası olduğunu fark etmeyebilir. Bu içsel çatışma, kişiyi ‘olduğu gibi kabul edilmek’ yerine, ‘sürekli bir onay arayışına’ sokar. Sosyal alakalarda ise, genç görünme baskısı, yüzeysel bağlar kurmaya yol açabilir. Çünkü birey, münasebetlerinde kendi gerçek benliğini sergilemek yerine, diğerlerine bir ‘maskeyle’ yaklaşır, bu da gerçek bağlar kurmayı pürüzler. Klinik açıdan, bu baskının tesirleriyle başa çıkarken, bireylere içsel kimliklerini keşfetmeleri ve sadece dışsal hoşluktan daha fazlasını değerli görmeleri yönünde rehberlik yapmak kıymetlidir. Onlara, dış görünüşün geçici olduğunu ve gerçek anlamda özgürlüğün, kendi içsel kaynakları ve kabulüyle geldiğini göstermeye çalışmak gerekir.”