İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Başkanı Ekrem İmamoğlu, Almanya’da ATİAD üyeleriyle bir araya geldiği toplantıda, “2,5 milyona yakın mülteci var İstanbul’da. 2,5 milyon ne demek biliyor musunuz? 16 milyon resmi nüfusun neredeyse yüzde 17-18’i demek. Böyle bir artış olamaz. Doğru değil. Mülteciye de haksızlık, İstanbulluya da haksızlık” dedi.
İmamoğlu, Almanya’nın Düsseldorf kentinde, Avrupa Türk İş İnsanları ve Sanayicileri Derneği üyeleriyle bir araya geldi. Bir Türk girişimcinin restoranında gerçekleştirilen toplantıda, sırasıyla; ATİAD Yönetim Kurulu Başkanı Aziz Sarıyar, Türkiye Cumhuriyeti Düsseldorf Başkonsolosu Ali İhsan İzbul ve İmamoğlu birer konuşma yaptı.
Toplantıda İmamoğlu’na, Türkiye ve dünyadaki mülteci sıkıntısına ilişkin görüşleri soruldu. Sorunun kaynağında ve çözümsüzlüğünde Avrupa’nın ve hükümetin yanlış siyasetlerinin yattığını vurgulayan İmamoğlu, mülteci akınının yoğun olduğu bir devirde Fransa’da, Kaç’ta 2015’te katıldığı bir toplantıda yaptığı konuşmayı aktardı. İmamoğlu, şunları kaydetti:
“Eurocities’in bir toplantısında, şunu söyledim, ‘Bakın; mülteci sorununu Avrupa’dan şöyle izlediğinizi görüyorum. ‘Türkiye, bu bahiste duvar olsun. Oradan geçmesin de ne olursa olsun.’ Bir; insani değil mülteciler ismine. İki; Türkiye, böyle bir ülke değil. Hiçbir ülke böyle olamaz. Hiçbir ülkeyi böyle bir haksızlığa tabi tutamayız. Mülteci meselesi, kozmik bir meseledir, küresel bir sıkıntıdır. Kaynağı açlık olabilir, susuzluk olabilir, iklim krizi olabilir. Daha berbatı, savaş olabilir. Böyle bir ortamda göç eden insanları, ‘Barışı nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Suyu nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Açlığı orada nasıl sona erdirebiliriz’ diye düşünmek zorunda olan ülkeler iken, ne yazık ki Türkiye’yi, ‘Şu kadar para verelim ve mültecileri orada tutun’ pazarlığı yapılan ülke haline getirdiniz. Ve bu mevzuda Türkiye Cumhuriyeti Devleti, hükümeti, kötü sınav vermiştir. Sıkıntıya bu düzeyde tutarak, mültecilerin gelişini alkışlamış ve alkışlattırmıştır. Bu olmaz.
2,5 milyona yakın mülteci var İstanbul’da. Yani 10 yıllık faturadan bahsediyoruz. 10 senede 2,5 milyon ne demek biliyor musunuz? 16 milyon resmi nüfusun neredeyse yüzde 17-18’i demek. Böyle bir artış olamaz. Doğru değil. Mülteciye de haksızlık, İstanbulluya da haksızlık. Artık bu bir durum tespiti. Yani geçmişe dair bu durum tespitini yapmazsak, bugünün insanlarını farklı yorumlarız ve farklı yerlerde yargılarız. Ama tekrar söylüyorum; insanlık dışı tanımlarla, şiddeti öne koyan anlayışla mülteci sorununu tariflemeye çalışanlara da karşıyım. Altını net çizeyim ama şunu da söyleyeyim, Bunu niçin anlattım Nice’deki toplantıda? Motamot bu konuşmayı yaptım, ‘Bu yanlıştır’ diye Avrupa’daki bütün şehir belediye liderlerinin yüzüne. Kalktı o devirde, işte iktidar partisiyle aynı partiden bir belediye başkanı, ‘Biz Osmanlı’nın torunlarıyız. Biz herkese kucak açarız. Gelirler…. Haydi… Bir Mehter Marşı eksikti. Böyle bir konuşma yaptı. Konuşması bitti. Dedim, ‘Kardeşim sen ne diyorsun Allah aşkına? Sen, kendi ilçende seçim konuşması mı yaptın, Avrupalıyla bir sorunun tahliline dair teknik bir konuşma mı yaptın? Ne konuşması yaptın’ dedim.”
“Ülkemizi büyük bir sorun yumağıyla karşı karşıya bırakmıştır”
“Meseleyi bu düzeye evirerek, şu anda ülkemizi büyük bir sorun yumağıyla karşı karşıya bırakmıştır ve bu son 10-11-12 yılın faturasıdır. Artık ülkemizde kaç milyon düzensiz göçle gelen insan vardır, bilmiyoruz. Efendim, bunu şöyle tanımlayanlar var, ‘Bak onlar olmasaydı, dokuma bölümünde biz işçi bulamazdık, bilmem ne dalında işçi bulamayanlar var.’ Böyle bir tanım olabilir mi? Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin çalışan beşere ihtiyacı varsa, sarfiyat, nasıl Almanya mutabakatla Türkiye’den, Yunanistan’dan, öbür ülkelerden iş gücü talebinde bulundu; sen de gidersin, ne bileyim Türkmenistan’dan geldi, işte Afganistan’dan iş gücü talebinde bulunursun, resmi iş gücünü ülkende çalıştırırsın. İş gücünü bir ülkeye getirmenin hem üniversal hem ülke hukukunda yeri var. Bunda birtakım hafifletmeler yaparsın, farklı uygulamalar yaparsın, getirirsin. Ama Türkiye’de, gelecekte hesabını veremeyecekleri kötü bir uygulamayla, gerisine kadar kapıyı açarak ve de altını çizeyim, Suriye’de yahut Irak’ta başta olmak üzere, orada yaşanan birtakım karışıklıkları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin dünyadaki dış bağlara bakışına karşıt bir biçimde, iç işlerine müdahale edecek şekilde yöneterek, göçü de tetiklemişiz.”
Bir ülkenin iç işlerine karışılamayacağını vurgulayan İmamoğlu, “Ama orada bir yanlış var ise, kozmik hukuk çerçevesinde yansını gösterirsin o başka bir şey. Kendi güvenliğiyle ilgili bir tehdit varsa, güvenlik tehdidini ortadan kaldıracak önlemler alırsın, o farklı bir şey. Ama biz bu çizgiyi aşarak, diğer bir evrede dış siyaset yöneterek, yürüterek göçü de tetikleyen bir duruma getirdik. Bakınız çocuk, kadın, genç, yaşlı onlar da mutlu değil, birden fazla kadın ve çocuk olmak üzere. Türkiye’miz de bu manada mutsuz. Artık bugünün dünyasında, bugünün Türkiye’sinde bu sorunu, çok üniversal bir biçimde ele alarak, farklı platformlara taşıyarak ve altını çizerek söylüyorum; Türkiye’yi, ‘Orta Doğu’yla ortamızda bir duvar olsun, kalanlar orada kalsın, buraya geçmesin bize kâfi…’ Böyle bir şey olmaz. Esasen olmadı da. Başaramazsın. Başarılamadı da yani. Aynı şekilde o mülteci akını, artık Avrupa’nın sokaklarında da var. İtalya’da da var, Fransa’da da var, Almanya’da da var. Bu bağlamda kozmik tabana taşıyarak, dünyanın farklı kurumlarında bu işi tartıştırarak çözüm bulmamız gereken bir husustur. Ama dediğim gibi, bir insanı konuşuyoruz. Kaldı ki biz sokak canlısını da düşünmek zorundayız. Diğer şeyi de düşünmek zorundayız. Ama insanı konuşuyoruz. Çocuğu konuşuyoruz. Kadını konuşuyoruz. Yani kolay değildir. O denli atıp tutmakla, asıp kesmekle bu işler olmuyor.”
“Almanya Türkiye’yi kıskanıyor mu?”
İmamoğlu, “Almanya, Türkiye’yi kıskanıyor mu” halindeki soruya da şu cevabı verdi:
“Ben olağan Almanlar arasında bir anket yaptırmadım, bizi kıskanıyorlar mı diye. Katiyetle bir sefer kıskanılacak bir topraklarda yaşıyoruz. Türkiye’miz cennet. Diğer bir ülke. Ama biz ülkemizin, o toprakların, o cennet vatanın hak ettiği bedelde bir idareyle ya da orayı koruyan, geliştiren, dünya ölçeğinde hak ettiği yere taşıyan bir düzeye taşıma konusunda başarılı olamadık. Bunu kabul edelim. Yani bugün 8 bin dolarlarda, 9 bin dolarlarda kişi başı milli geliri konuşuyorsak, bizim kabahatimiz var. Yakışmıyor o topraklara. Halbuki bizim topraklarımız paranın ilk kez gezdiği topraklar, basıldığı yer. Ticaretin ilk kez yapıldığı yer. Sadece o mu? Kültürün, sanatın, lisanın, yazının icat edildiği yerdeyiz biz. Doğusuyla, batısıyla, güneyiyle, kuzeyiyle ideolojinin, tarihte ne varsa aslında var olduğu yerde yaşıyoruz. Dünyada öteki bir örneği yok.
Ama bugün 8 bin dolar, 9 bin dolar kişi başı gelir… Ya da ilk 500 üniversite arasına üniversite sokamıyorsak, bilimde, icatta ya da patentte, teknolojide, endüstride, eğitimde, kültürde, sanatta milletçe hak ettiğimiz yerde değiliz. O bakımdan, yapacak çok işimiz var. Sorumluyuz. Cumhuriyet’e sorumluyuz. Binlerce yıllık Anadolu’nun medeniyetlerine karşı sorumluyuz. Milletimize karşı sorumluyuz. Atatürk’e karşı sorumluyuz. Hayatını feda etmiş kaç önderlerimiz, güzel insanlarımıza karşı sorumluyuz. O bakımdan biz, şu anda kıskanılacak durumda değiliz. Toprak parçası olarak, cennet vatanımız olarak, bütün dünyanın kıskanacağı bir yerde yaşıyoruz. Ama ne yazık ki kıskanılacak durumda değiliz. Kıskanılacak durumda ne zaman oluruz? Kişi başı gelirde Almanya’yla yarışırsak, bilimde, sanatta, kültürde yine dünyanın öbür ülkeleriyle yarışacak duruma geldiğimiz zaman… Ki aslında siz onu yapabileceğimizin ispatlarısınız.
Siz, daha 40-50 yıl önce, tahminen okuma yazma bilmeden buraya gelen. 40-50 yıl içerisinde buradaki patronlarla yarışan, hatta onlardan daha başarılı hale gelen buradaki işletmecilikle bile böyle bir başarı elde eden bir insan topluluğuysak biz, yani bir milletsek, biz her şeyi başarabiliriz. O bakımdan bir yerlerde eksiğimiz var. Ama siyasetinde ama yönetiminde ama ülkenin birtakım konularında. Milletimizin birbirini sevmesi, sayması, kol kola olabilmesi kadar kolay bir şey yok. Ama biz, milletimizi ayrıştırıcı her lisanı kullanıyoruz. Milletimizi birbirinden uzaklaştıracak her lisanı kullanıyoruz. Bu ve buna emsal demokraside, hukukun üstünlüğünde, birçok bahiste topraklarımızı hak ettiği yere taşıdığımız takdirde, o zaman kıskanılacak bir millet olabiliriz. Yani olağan ki dün akşam milli ekibimizi herkes kıskanmıştır. O farklı bir şey. Ama anlık sevinçler, bizi mutlu etmemeli. Kalıcı memnunlukları elde etmek zorundayız. Kalıcı ekonomik istikrarı, bilimde, sanatta, kültürde kalıcı, sürdürülebilir muvaffakiyetleri elde etmemiz lazım ki, o duruma gelmiş olalım.”
06:20
06:20
News
Siyaset
Siyaset
Siyaset
Siyaset
Siyaset
Siyaset
