Anasayfa / Teknoloji / Intel, Arrow Lake ile Tasarım Yanılgısı Mı Yaptı? Panther Lake ile Değişim Yaşanabilir

Bursa Gündem Haber
Teknoloji
Intel, Arrow Lake ile Tasarım Yanılgısı Mı Yaptı? Panther Lake ile Değişim Yaşanabilir

37 kez okunmuştur Yayınlanma Tarihi: 30 Ekim 2024 13:15 - Güncelleme Tarihi: 30 Ekim 2024 13:15 37 30 Ekim 2024

Intel, Arrow Lake ile Tasarım Yanılgısı Mı Yaptı? Panther Lake ile Değişim Yaşanabilir

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Intel’in Arrow Lake kod isimli Core Ultra 200S serisi kısa bir süre önce tanıtıldı, satışlar başladı. Biz de Core Ultra 9 285K, Core Ultra 7 265K ve Core Ultra 5 245K olmak üzere üç ayrı modelin incelemesini yaptık. Sonuçlar gösteriyor ki, mavi kadronun yongaları verimlilik konusunda başarılı olsa da oyun performansı söz konusu olduğunda önceki jenerasyonların bile gerisinde kalabiliyor.

Teknoloji dünyasında dönen tartışmalara bakılırsa Intel mühendisleri bazı şeyleri düzeltmek için tekrardan sıkı mesaiye başlıyor. Tanınmış sızıntı kaynağı @kopite7kimi, şirketin Panther Lake işlemcilerle birlikte çeşitli değişikliklere gideceğini bildirdi. Kaynağa göre IMC (Entegre Bellek Denetleyicisi) ile Compute Tile (çekirdeklerin bulunduğu hesaplama birimi) entegre edilerek yenilenecek ve gecikme meselelerinin büyük kısmı ortadan kalkacak.

Intel Core Ultra 200S “Arrow Lake” İşlemcilerle Neler Değişti?

Donanım tespitleri yapan Jaykihn ise Panther Lake’in özel bir SoC Tile’a sahip olmadığını iddia ediyor. Arrow Lake tabanlı yongalar ayrı bir SoC yongası barındırıyordu.

Arrow Lake makalemizde ayrıntılıca üzerinde durmuştuk: Intel’in yeni CPU’ları tamamen yeni bir mimariyle birlikte geliyor. Bu mimaride beş ayrı ünite (yonga kalıbı) bulunuyor, bu üniteler Foveros bağlantı teknolojileriyle birbirine bağlanıyor. Başka bir deyişle, tam manasıyla çiplet tasarımı benimsendi.

Arrow Lake dizaynında TSMC N3B işlem teknolojisinde üretilen bir işlem birimi (chiplet), N5P sürecinde üretilen bir GPU birimi, ayrıca TSMC N6 işlemini kullanan SoC ve I/O bölümleri bulunuyor. Intel, bu üniteleri Intel 1227.1 sürecinde (22nm FinFET) üretilen temel bir tabana monte etmek için Foveros 3D paketleme kullanıyor. Ayrıca mekanik sağlamlık sağlamak için ‘sahte’ bir dolgu katmanı da bulunmakta.

Şirketin bellek kontrolcüsünü ve PHY’yi kendi ünitelerine (I/O) bölme kararı verimi artırmak içindi, ancak bu, düşük oyun performansına katkıda bulunan bellek gecikme problemleri yaratıyor. Mavi takım üniteden üniteye arayüzde hız aşırtma seçeneği sunuyor. Ancak tüm değişimin gerçek dünya performansında nasıl sonuçlar verdiğini görmek için detaylı testlere ihtiyaç var.

Gecikme sorunu iki yönlü: yavaş bir ring (halka) veri yolu (yaklaşık 3,9 GHz) ve kalıp dışı bir bellek denetimcisi. Raptor Lake, yaklaşık 5 GHz’e ulaşan son derece hızlı halka veri yolu ve basit monolitik tasarımı sayesinde oyun performansında Zen 4 ile mücadele edebiliyordu. Arrow Lake ile bilgilerin bellek denetimcisi ve ardından DRAM’e ulaşmak için kalıplar arasında seyahat etmesi gerekiyor. Ayrıca neredeyse %20 daha yavaş bir halka veri yolunun getirdiği ek darbeler var ve bu da korkunç L3 erişim döngülerine yol açıyor. İşte açıklama Arrow Lake’in basit bir CPU diyagramı:

Donanımlar konusunda deneyimli bir kişi olan Kopite, Intel’in yakında piyasaya sürülecek olan Panther Lake CPU’lar (sadece mobil) ile IMC’yi Compute Tile ile yeniden entegre edeceğini ya da yeniden birleştireceğini iddia ediyor. Dolayısıyla, IMC ile iletişim kurmak için dataların ek Die-to-Die (Kalıptan Kalıba) ara irtibatları üzerinden yönlendirilmesi gerekmeyecek.

Söylentiler doğru çıkarsa, Panther Lake işlemcilerde SoC Tile isimli ayrı bir bölüm bulunmayacak. Bu da Intel’in AMD benzeri çekirdekleri ve IMC’yi ayırma stratejisini terk etmesinin tek makul nedeni olabilir.

Konuyla ilgili Intel tarafından resmi bir açıklama veya kanıtlayıcı bilgi gelmedi. Yani şimdilik her şey sızıntıdan ibaret, hiçbir resmiyet yok. Core Ultra 200S çiplerde bir performans zaafı olduğunun herkes farkında. Özellikle de oyun performansı açısından. Ancak söz konusu “mimariler” olduğunda içinde boğulabileceğimiz sayısız detay var. Bu nedenle her şeyin SoC Tile ve gecikmeler ilgili olduğunu doğrudan söyleyemeyiz.

Intel, sonraki nesil Nova Lake ile birlikte çekirdekleri ve IMC’yi tekrar ayırabilir. Bu savın yanı sıra ek optimizasyonlar yapılacağı söyleniyor. Tüm her şeyin doğru olduğunu varsayarsak, Intel’in bazı değişikliklerle durumu düzeltmesi çok zor değil. Zor değil olmasına ama mevcut Arrow Lake işlemciler ne olacak?

Asıl soru halka veri yolu. Intel, ara irtibatlarını AMD’nin bilinen Infinity Fabric’ine benzer şekilde yeniden tasarlamak zorunda kalacak mı? Bunların birden fazla şu an için belirsiz, ancak teknoloji meraklılarının ortak bir endişesi var: Arrow Lake neden yetersiz kaldı? Beklenen performansı neden veremedi?

Her şeyin yanı sıra, Intel’in mikro kodlar ve Windows güncellemeleri aracılığıyla bazı tutarsızlıkları düzelteceği, performans iyileştirmeleri yapacağı dile getiriliyor. Eğer beklentiler gerçekleşirse eski testleri bir kenara bırakıp yeni performans sayılarına tekrar bakmak gerekecek.

Intel ayrıca önceki nesil işlemcilerde sık sık duyduğunuz Hyper-Threading terimi tedavülden kaldırdı. İlerleyen vakitlerde geri gelir mi? Bilinmez. Eşzamanlı çoklu iş parçacığı (Hyper-Threading), tek bir CPU çekirdeğinin aynı anda birden fazla iş parçacığını yönetmesine olanak tanıyan çağdaş işlemci dizaynının bir özelliği. Bu teknoloji, birden fazla iş parçacığının aynı anda çalışmasına izin vererek bir CPU’nun verileri daha verimli bir şekilde işleyebileceği fikrinden yararlanmakta. Bir iş parçacığı veri beklerken başka bir iş parçacığı bu boş vakti çalışmak için kullanabiliyor, böylece işlemcinin kaynakları daha etkili bir şekilde kullanılabiliyor. Nihayetinde ise özellikle aynı anda birden fazla uygulama çalıştıran sistemlerde veya çok sayıda iş parçacığını işleyebilen karmaşık yazılımlarda performans ve verimlilik artıyor.

Intel bunu neden yaptı? Hyper-Threading iki ucu keskin bir kılıç. Pentium 4’ün 2002’deki günlerinden bu yana masaüstü CPU’larda var olan teknoloji neden kaldırıldı? Herhangi bir CPU’ya çoklu iş parçacığı yeteneği kazandırmak istiyorsanız daha yüksek transistör sayısına ve daha fazla güç tüketimine katlanmanız gerek. Şimdiye kadar bir denge sağlanıyordu, Intel en sonunda çekirdeklerinin HT’siz yeterli güce sahip olduğunu düşündü.

İşlemcilerde Hyper-Threading ve SMT Nedir?

Güç optimizasyonuna odaklanan neredeyse tüm çipler SMT’den mahrum. Yelpazenin diğer ucuna baktığımızda, Apple’ın Arm tabanlı CPU’ları tam da bu nedenle SMT teknolojilerini barındırmıyor. Belirli oyunlarla birlikte çok sayıda iş parçacığı kullanan yazılımlarda performans düşebilir. Ancak çekirdekler gereğince güçlüyse, kaynakları başka istikametlere kaydırarak bir dengeleme sağlanabilir. Ayrıca HT’nin olmaması Thread Director işini de kolaylaştırıyor. Thread Director sistemi sekiz adede kadar ek P-Core iş parçacığını hesaba katmak zorunda kalmayacak.