İtalya Başbakanı Giorgia Meloni, Ülkesinin Yargısıyla Çatışmaya Girdi

İtalya Başbakanı Giorgia Meloni, ülkenin yargı sistemiyle ilgili köklü değişiklikler yapma vaadiyle, eski siyasi müttefiki ve rehberi Silvio Berlusconi’nin müsaadeden gidiyor.

Berlusconi, yargıyı kendi lehine değiştirmeye çalışırken başarılı olamamıştı.

Ancak Meloni, geçmişteki yargı müdahalelerinden farklı bir yaklaşım benimseyerek, daha fazla ıslahat yapmayı planlıyor.

BELUSCONI’NİN MÜSAADEDEN GİDİYOR

Berlusconi’nin, medya imparatorluğuyla irtibatlı olarak yargı ile birçok çatışma yaşamış olması, onun başlattığı yargı ıslahatlarını önemli pürüzlerle karşı karşıya bırakmıştı.

Ancak Meloni, yargı bağımsızlığına yönelik olası müdahalesinde, Berlusconi’nin tersine, kişisel çıkarlar ve büyük dava süreçlerinden bağımsız olarak hareket edebilecek bir pozisyonda bulunuyor.

Bu nedenle Meloni’nin teşebbüsleri, Berlusconi’den farklı bir etki yaratabilir.

MELONI’DEN YARGI BAĞIMSIZLIĞI VAADİ

Meloni, geçtiğimiz yıl başlattığı yargı ıslahatı çerçevesinde, yargıçlar ve savcılar arasındaki kariyer bağımlılığını ortadan kaldırmayı ve daha bağımsız bir yargı sistemi kurmayı vadetti.

Ancak bu ıslahatlar, yargı dünyasından büyük tepki topladı.

Yargıçlar, hükümetin yargı üzerindeki denetimini artırmaya çalıştığını öne sürerek, 27 Şubat’ta bir grev düzenleyeceklerini açıkladı.

İTALYA’NIN YENİ ISLAHAT PLANI

Meloni, yargı reformuyla ilgili olarak, yargıçlar ve savcılar arasındaki kariyer yolunun ayrılmasının, yargıçları daha tarafsız ve bağımsız hale getireceğini savunuyor.

Bu teklife destek veren Forza Italia partisi, bu reformun “tüm ıslahatların reformu” olduğunu belirtti.

Meloni, “Bir hakemin maçta her iki ekipten birinin kentinden olmaması gerektiği gibi, bir yargıcın da tarafsız ve bağımsız olması gerekir.” dedi. Ancak yargı, bu değişikliklerin yargı bağımsızlığını zayıflatacağını düşünüyor.

Yargının karşı duruşuna rağmen Meloni hükümeti, yargıyı siyasete alet etmekle suçluyor ve geri adım atmayacağını belirtiyor. Bunun yanında, kamuoyu yoklamaları hükümetin bu sert duruşunu destekleyen birçok seçmen olduğunu gösteriyor.

YARGI SİSTEMİNİ İŞLEYİŞİ

İtalya’nın yargı sistemi, Avrupa’nın en yavaş işleyen sistemlerinden biri olarak biliniyor. 2022 verilerine göre, İtalya’daki sivil davalar Avrupa ortalamasının dört katı, ceza davaları ise üç buçuk katı daha uzun sürüyor.

Önceki hükümetler, yargının verimliliğini artırmaya çalıştıysa da, Berlusconi’nin hükümeti, daha çok savcıların yetkilerini kısıtlamaya yönelik bir politika izlemişti.

Bu süreçte, Berlusconi’nin kişisel dava süreçleri, yargıya müdahale teşebbüslerinin temel nedeniydi.

Berlusconi’nin başlattığı ıslahatlar, onun yargı üzerindeki tesirini azaltmayı amaçlasa da, yargıçlar ve savcılar arasındaki güçlü bağları koparmayı başaramadı. İtalya’daki yargı sisteminde, savcılar ve yargıçlar aynı kariyer yolunu izler ve aynı özerk kuruluş tarafından denetlenir, bu da hükümetin yargıya müdahale etmesini daha da zorlaştırır.

MELONI’NİN ISLAHATI VE YARGININ TEPKİSİ

Meloni’nin hükümeti, yargının politikaya müdahale ettiğini ve yargıçların siyasetle iç içe olmasından duyduğu rahatsızlığı dile getiriyor.

Hükümet, yargının bazen kendi gücünü kullanarak hükümeti zor durumda bırakmaya çalıştığını düşünüyor. Bu tepkiler, ıslahatların sırf İtalya’daki yargı sistemi değil, aynı zamanda iç politika üzerindeki tesirini de artıracağı bir periyoda işaret ediyor.

Ayrıca, hükümetin mülteci siyasetlerine karşı da önemli bir yargı direnci var. Hükümetin, mültecileri İtalya’dan Arnavutluk’a yönlendirme planı, mahkemeler tarafından üçüncü kez engellendi ve bu durum Meloni’nin planlarını belirsiz bir yasal boşluğa soktu.

HÜKÜMETİN HEDEFİ

Meloni, yargı ıslahatı konusunda kararlı bir duruş sergiliyor ve kamuoyu yoklamalarından aldığı desteği ardına alarak, karşısındaki engelleri aşmaya çalışıyor.

Yargı ile yaşanan bu gerginlik, önümüzdeki aylarda İtalya’nın iç siyasetinde önemli bir tartışma konusu olmaya devam edecek gibi görünüyor.

Meloni’nin bu ıslahat girişimi, seçmenler tarafından olumlu karşılanabilir, ancak uzun vadede yargının bağımsızlığını nasıl etkileyeceği büyük bir soru işareti olarak kalacak.