Karanlık Hususun Gizemi: Bilim İnsanlarından 20 Yıllık Keşif

Bilim insanları, Samanyolu’nun dağınık dış halesinde beklenenden büyük kara delikler bulunmadığını keşfetti.

Bu bulgu, karanlık hususun ilkel kara deliklerden oluştuğu teorisine karşı önemli bir argüman sunuyor.

Karanlık madde ışıkla etkileşime girmediği için fiilen görünmez olmasına rağmen bilinen kozmostaki hususun yaklaşık yüzde 86’sını oluşturmaktadır.

KARANLIK UNSUR’UN NELERDEN OLUŞTUĞU BİLİNMİYOR

Bilim insanları karanlık hususun varlığını yerçekimiyle olan etkileşiminden ve gündelik madde ve ışık üzerindeki tesirinden çıkarabiliyor.

Ancak karanlık hususun her yerde bulunmasına rağmen, bilim insanlarının karanlık unsurun nelerden oluşabileceği konusunda şimdi kesin bir bilgi bulunmuyor.

20 YILLIK MÜŞAHEDELER SONUCU

Yeni karanlık madde sonuçları, Varşova Üniversitesi Astronomi Gözlemevi’ndeki Optik Kütleçekimsel Mercekleme Deneyi (OGLE) araştırmasından bir grup bilim beşerinin 20 yıl boyunca yaptığı müşahedelerden elde edildi.

“GİZEM OLARAK KALMAYA DEVAM EDİYOR”

Varşova Üniversitesi Astronomi Gözlemevi’nden ekip lideri Przemek Mroz, açıklamasında şunları söyledi “Karanlık hususun tabiatı bir gizem olarak kalmaya devam ediyor. Birçok bilim insanı bunun bilinmeyen temel parçacıklardan oluştuğunu düşünüyor. Ne yazık ki, onlarca yıllık gayretlere rağmen, Büyük Hadron Çarpıştırıcısı ile yapılan deneyler de dahil olmak üzere, hiçbir deney karanlık unsurdan sorumlu olabilecek yeni parçacıklar bulamadı.”

Yeni bulgular sadece karanlık hususun açıklaması olarak kara deliklere şüphe düşürmekle kalmıyor; aynı zamanda Samanyolu’nun ötesinde tespit edilen yıldız kütleli kara deliklerin neden galaksilerimizin sınırları içinde olanlardan daha büyük göründüğüne dair gizemi de derinleştiriyor.

“ON YILLAR BOYUNCA DERS KİTAPLARINDA YER ALACAK”

OGLE araştırmasının Baş Araştırmacısı Andrzej Udalski Müşahedelerimiz ilkel kara deliklerin karanlık unsurun önemli bir kısmını oluşturamayacağını gösteriyor ve aynı zamanda LIGO ve Virgo tarafından ölçülen kara delik birleşme oranlarını da açıklıyor. Sonuçlarımız önümüzdeki on yıllar boyunca astronomi ders kitaplarında yer alacak.” dedi

Ekibin araştırması 24 Haziran’da Nature ve Astrophysical Journal Supplement Series mecmualarında yayımlandı.