Çalışmanın şaşırtan kısmı bu değil. Çünkü AKP iktidarında ülkede işler hiçbir alanda iyi gitmiyor. Böylesi bir iklimde, CHP’nin birinci bitirdiği bir seçimden sonra rüzgârı iyice ardına alarak bir genel seçim ihtimalinde de lider pozisyonda olması gayet doğal. Hatta denilebilir ki, iki parti arasındaki farkın daha açık olması dahi beklenirdi.
Ancak ilginç olan nokta şu ki, “Bu pazar seçim olsa oyunuzu hangi partiye verirsiniz?” sorusuna araştırmaya katılanların %25,5’i kararsız olduğunu, %6’sı boş oy kullanacağını, %0,5’lik bir kısmı oy kullanmayacağını söylerken, fikir bildirmeyenlerin oranı da %5,6 oldu. Yani iştirakçilerin toplam %37,6’sının soruya cevap olarak verdiği bir parti ismi yok.
Seçim vakitleri dışında kararsızların ve oy vermeyeceğini söyleyenlerin oranı daima olağandan fazla olur. Seçim sath-ı mailine girildikçe bu kitle mevcut partiler arasında büyük oranda taksim edilir. Fakat yine de bir parti tercihi ortaya koymayan katılımcı oranının %37,6 gibi yüksek bir seviyede olması pek karşılaşılır bir durum değil.
Bu yüksek oran şayet Türk toplumunda genel bir siyasetten yılgınlık haline işaret ediyorsa, yani yurttaşlar sıkıntılarının tahlilini siyaset kurumunda görmemeye başlamışlarsa bu kötü. Ben bu noktada olduğumuz niyetinde değilim. Bence bu sayılar daha çok, seçmenin mevcut partilerin kendisini gereğince temsil edemediğini düşündüğünü gösteriyor olsa gerek. Pekala şimdi üç ay önce yapılan seçimleri kazanan CHP, bu seçimde oy aldığı insanlar tarafından neden kendilerini temsil edecek bir adres olarak görülmesin ki?
O halde son araştırma, normalleşme ve erken seçim anketinden çıkan sonuçlarla birlikte ele alındığında, kararsızların bu kadar yüksek çıkmasının önemli bir sebebinin CHP’nin son devirde anti-Erdoğan telaffuzunun dozunu düşürmesi ve AKP ile birlikte önderler ve bakanlar seviyesinde görüntü vermesi olduğu düşünülebilir.
Çünkü son seçimde CHP’ye verilen oyun muhtemelen üçte birlik bir kısmı, kendisini CHP’li olarak tanımlamasa da anti-Erdoğan duruşundan ötürü onu destekleyenlerden gelmişti. Lakin CHP’nin Erdoğan karşıtı telaffuzunu yumuşatması, muhaliflerde antipati yaratmasına rağmen normalleşme terimini kullanmayı bırakmaması ve üstelik erken seçim için de güçlü bir talep ortaya koymaması son seçimde CHP’ye oy veren seçmeni kararsız saflara itmiş olabilir.
Dolayısıyla, CHP idaresinin bu mevzuyu tekrar değerlendirmesi ve AKP’nin bu süreci zaman kazanmak için kullanmasına müsaade etmemesi gerekir. Bunun en kestirme yolu da önderler ve bakanlar seviyesindeki görüşmelerin kesilmesi ve ısrarla ve derhal erken seçim talep edilmesidir.
Ülkedeki kutuplaşma ortamı şimdiye dek AKP’ye epey fayda sağlamıştır. Fakat bu kutuplaşmanın diğer bir tarafı CHP olduğundan bu süreç CHP oylarını da ziyadesiyle artırmıştır. O halde CHP’nin bu oyları kaybetmemesi için asla AKP gibi halk kısımları arasında bir zıtlaşma yaratmaması, ama partiler ve kurmaylar arasındaki cepheleşmeyi tıpkı seçim öncesindeki dozda sürdürmesi lazımdır. Mevzuyla ilgili fikir bildiren birden fazla yorumcu bu çizgide olduğu gibi, sayılar muhalif kitlelerin beklentisinin de bu yönde olduğunu işaret etmektedir.
17:11
