Mars’tan alınan sismik veriler, komşu gezegenimize yılda yaklaşık üç yüz kez basketbol topu büyüklüğünde göktaşlarının (meteorlar) çarptığını gösteriyor.
Imperial College London ve ETH Zürih araştırmacıları tarafından yazılan bir çalışmada, NASA’nın artık kullanılmayan lakin İç Yapı Sismik Deneyi (SEIS) olarak isimlendirilen sismolojik bir araçla donatılmış olan InSight İniş Aracı’ndan toplanan veriler kullanıldı. Bu araç, Mars’taki tek sismometre olarak öne çıkıyor ve göktaşı çarpmaları da dahil olmak üzere Mars yüzeyinde ve altında meydana gelen büyük olaylara ilişkin çok önemli bir bilgi kaynağı oluyor.
Kraterler bir gök taşının kızıl gezegenin yüzeyine çarptığının açık bir delili olsa da, çalışma sismik aktivitenin Mars’a ne kadar sıklıkla göktaşı çarptığını hesaplamanın daha doğru bir yolu olabileceğini söylüyor. Göktaşı çarpmaları, diğer sismik olaylardan farklı olarak yüksek frekanslı Mars depremlerine neden oluyor.
Araştırmacılar, üç göktaşı çarpmasını kraterlerini tespit etmeden önce kaydetmeyi başardılar ve bu, sismometrelerin, göktaşı çarpma bölgeleri için sadece birkaç metre kadar küçük olabilen kraterlerin görsel olarak doğrulanmasından daha iyi kanıt sağladığı teorisine güvenilirlik kazandırdı. Mars sarsıntılarına dayanan yeni veriler, Mars’a yılda 280 ila 360 kez göktaşı çarptığını gösteriyor.
Gezegenin yaşını ölmek için kullanılabilir
Daha yaşlı olan yüzeyler gençlere göre daha fazla kratere sahip olduğu için, göktaşı çarpmaları, gezegenin yaşını belirlemek için önemli bir ölçüm oluyor. Bu formül daha önce Ay’da da kullanıldı, lakin Mars’ın güneş sistemindeki çok farklı pozisyonuyla birlikte küçük meteorları parçalayabilecek ince bir atmosfere sahip olması nedeniyle Mars için yapılan hesaplamaların farklı olması gerekiyor.
Araştırmanın ortak yazarı ve Imperial College London araştırma görevlisi Natalia Wojcicka, “Bunu, Mars yüzeylerinin tarihlendirilmesine yardımcı olacak bir tıp ‘kozmik saat’ olarak düşünebilirsiniz” diyor ve ekliyor: “Ve tahminen daha ileride güneş sistemindeki diğer gezegenlerde de kullanılabilir.”
Ayrıca göktaşlarının, Dünya’dan oksijen taşımak veya oksijen üretmek için gerekli gereçleri götürmek yerine, Mars’ta oksijen yaratmak için kullanılabilecek yararlı bir kaynak olabileceği de düşünülüyor. Yani, şayet gelecekte insanlar Mars’ı kolonileştirecekse, daha fazla göktaşının bulunabilmesi de faydalı olacaktır.
Sismik bilgilere dayanan Mars’ın iç kısımlarına ilişkin en son araştırma, Mars’ın daha önce düşünülenden daha küçük ve daha yoğun bir demir çekirdeğe (daha fazla erimiş kayayla çevrelenmiş) sahip olduğunu öneriyor. Mars’ın iç bileşimi, genel olarak bakıldığında erimiş mineraller ve kayalarla çevrili demirli bir çekirdeğe sahip olan Dünya’nınkinden çok da farklı değil.
02:00
