Manchester Üniversitesi’ndeki mühendisler tarafından yapılan çalışmalarda bugüne kadar tasarlanmış diğer tüm atlama robotlarından daha yükseğe zıplayabilen bir tasarım ortaya çıktı. Bu dizayna göre robot 200 metre yüksekliğe ulaşabiliyor.
Big Ben’in iki katı yüksekliğe sıçrayabiliyor
Araştırmacılar, matematik, bilgisayar simülasyonları ve laboratuvar deneylerinin bir kombinasyonunu kullanarak, kendi boyutunun birkaç katı engelleri aşacak kadar yükseğe zıplamasına imkan tanıyan, optimum boyut, şekil ve modüllerin nizamına sahip bir robotun nasıl tasarlanacağını keşfettiler.
Mevcut en yüksek atlama robotu, kendi boyutunun 110 katına eşdeğer olan 33 metreye kadar ulaşabiliyor. Artık araştırmacılar, havada 120 metre (ya da ayda 200 metre) yüksekliğe atlayabilen bir robotun nasıl tasarlanacağını keşfettiler. Bu, Big Ben kulesinin iki katından daha yüksek bir yüksekliğe denk geliyor.
Bu ilerleme, gezegen keşiflerinden afet kurtarmaya, tehlikeli veya erişilemeyen alanların nezaretine kadar çeşitli uygulamalarda devrim yaratacak. Manchester Üniversitesi Uzay Robotiği Araştırma Görevlisi Dr John Lo, “Robotlar klasik olarak tekerlekler üzerinde yuvarlanarak veya yürümek için bacakları kullanarak hareket edecek şekilde tasarlanmıştır.
Ancak atlama, arazinin zorlandığı yerlerde seyahat etmenin etkili bir yolunu sağlar. Atlayan robotlar halihazırda mevcut olsa da, bu atlama makinelerinin dizaynında birçok büyük zorluk vardır. Bunlardan en kıymetlisi, büyük ve karmaşık mahzurların üstesinden gelebilecek kadar yükseğe zıplamaktır. Dizaynımız, yay tahrikli atlama robotlarının enerji verimliliğini ve performansını önemli ölçüde artıracaktır.” dedi.
Araştırmacılar, klâsik atlama robotlarının ekseriyetle depoladıkları yay gücünü tamamen serbest bırakmadan havalandığını, bunun da verimsiz atlamalara neden olduğunu ve azamî yüksekliklerini sınırladığını buldu. Ayrıca, üste doğru hareket etmek yerine yan yana hareket ederek veya dönerek enerji israf ettiklerini de buldular.
Yeni dizaynlar, gerekli yapısal güç ve sağlamlığı korurken bu istenmeyen hareketleri ortadan kaldırmaya odaklanmalıdır. Havacılık ve Uzay Mühendisliği Kıdemli Öğretim Görevlisi Dr. Ben Parslew, “Robotun formu hakkında cevaplanması gereken pek çok soru ve verilmesi gereken kararlar vardı. Örneğin bir kanguru gibi yerden itecek bacakları olmalı mı, yoksa daha çok dev bir yaya sahip tasarlanmış bir pistona mı benzemeli?
Elmas gibi basit simetrik bir şekil mi olmalı, yoksa daha kavisli ve organik bir şey mi olmalı? Ardından, buna karar verdikten sonra robotun boyutunu düşünmeliyiz. Küçük robotlar hafif ve çeviktir lakin büyük robotlar daha güçlü sıçramalar için daha büyük motorlar taşıyabilir yani en iyi seçenek ortada bir yerde mi?
Yapısal yeniden dizaynlarımız, robotun bileşen kütlesini üste doğru yeniden dağıtıyor ve yapıyı aşağıya doğru inceltiyor. Daha hafif bacaklar, prizma biçimindeki ve sırf esneyen yayların kullanılması, zıplayan robotun performansını ve en kıymetlisi enerji verimliliğini artırdığını gösterdiğimiz özelliklerdir.” dedi.
Araştırmacılar performansı önemli ölçüde artırmak için uygulanabilir bir tasarım seçeneği bulmuş olsalar da, bir sonraki amaçları atlamaların tarafını kontrol etmek ve robotun tek bir seferde yapabileceği atlama sayısını artırmak için inişinden kaynaklanan kinetik enerjiyi nasıl kullanacağını bulmaktır.
13:11
