Öğrenme güçlüğü yaşayan öğrencilerin zekâ düzeyi, normal ya da normalin üstündedir. Çok hareketlidirler, el ve ayakları devamlı kıpırdar, yerlerinde duramazlar. Veya hipo aktiftirler yani bazısı çok yavaş hareket eder. Dikkatleri kısa sürelidir, kolayca dağılır. Motor koordinasyonları zayıftır. Sakarlık ve beceri zayıflığı görülür. El-göz koordinasyonları zayıftır. Görsel ayrımlaştırma yetenekleri zayıftır. Öğrenme güçlüğü tanısı almış çocukların büyük bir kısmında okul veya aile hayatında yaşanmış travmatik anılar vardır. Küçük yaş çocuklarında yaşanan travmatik anılar çocukta pek çok olumsuz etki bırakır. Çünkü 0-6 yaş arası çocukları tehlikeyi fark etmekte ve kendini korumada diğer yaştaki çocuklara göre daha zayıftırlar. Bu yaşlarda çocuklar somut düşünce döneminde olduklarından yaşadığı acı verici olaylardan kendini ve anne babasını sorumlu tutar, Aynı zamanda yaşadığı travma karşısında duygularını düşüncelerini sözcüklerle dile getiremezler. Bu yüzden zeka düzeyleri, hafıza, motor, dil becerileri olumsuz olarak etkilenir. Travma yaşayan çocuklar bilişsel, davranışsal, psikolojik, fizyolojik tepkiler gösterirler.
Bilişsel tepkiler; öğrenme sorunları, düşük yetenek gelişimi, dikkat, hafıza problemleri, tekrarlayan olumsuz düşünceler, olaya ait görüntülerin zihne gelmesi.
Davranışsal tepkiler; çabuk irkilme, hırçın ve öfkeli olma, saldırgan davranışlar, heyecanlı ve üzüntülü olma, kendini suçlama, aşırı susma, aşırı ağlama içe kapanma, ebeveynlerinden ayrılma korkusu.
Öğrenme güçlüğü yaşayan çocuklar bireysel özel eğitim desteğinin yanı sıra oyun terapisi görebilir. Oyun terapilerinde çocuk okulla ilgili olumsuz yaşantılarını terapinin ilerleyen seanslarında, uzman ile güvenli bir ilişki kurduktan sonra oyunlarında sahneler. Böylece kaybettiği gücünü onurunu özgüvenini tekrar kazanır. Bu iyilik hali ders başarısına ve sosyal ilişkilerine olumlu bir şekilde yansır.
13:13
